ภาษา
ภาษาเขมรเป็นภาษาราชการ ส่วนภาษาที่ใช้โดยทั่วไป ได้แก่ อังกฤษ ฝรั่งเศส เวียดนาม จีน และไทย
มีหลักในการสังเกตดังนี้
๑) คำภาษาเขมรมักไม่มีวรรณยุกต์
๒) คำภาษาเขมรมักไม่ประวิสรรชนีย์
๓) มักใช้ ร ล ญ เป็นตัวสะกดในมาตรา แม่ กน
๔) มักใช้ จ ส เป็นตัวสะกดในมาตรา แม่ กด
๕) มักเป็นคำควบกล้ำและอักษรนำ
๖) คำราชาศัพท์บางคำมาจากภาษาเขมร
๗) คำที่ขึ้นต้นด้วย บัง บัน บำ บรร มักมาจากภาษาเขมร ๘) คำที่ขึ้นต้นด้ววย กำ คำ จำ ชำ ดำ ตำ ทำ มักมาจากภาษาเขมร
๙) คำภาษาเขมรส่วนใหญ่มักแผลงคำได้
คำทักทายพูดคุย
สวัสดี
|
ซัวซไดย, จุมเรี้ยบซัว
|
สวัสดี(ตอนเช้า)
|
อรุณซัวซไดย
|
สบายดีหรือ
|
ซกสะบายดี (ถาม)
|
สบายดีค่ะ(ครับ)
|
จ๊ะ (บาด) ซกสะบายดี
|
ขอให้มีสุขภาพดี
|
สุขะเพียบละออ
|
ขอลา
|
โซ้มเรีย, โซ้มจุมเรี้ยบเรีย
|
ลาก่อน
|
เรียนซันเฮย
|
ขอบคุณ
|
ออกุน, ออกุนเจริญ
|
ผม,
ฉัน
|
ขยม
|
คุณชื่ออะไร
|
เตอเนี้ยะชัวเว่ย
|
ฉันชื่อสมชาย
|
ขยมฉม้วกสมชาย
|
ฉันไม่เข้าใจ
|
ขยมเมิ่นยวลเต๊
|
ฉันขอโทษ
|
ขยมโซ้มโต๊ก
|
ซื้อของ :
ช้อปปิ้ง
|
|
ของนี้ราคาเท่าไหร่
|
โปร๊กบอกนี้ทรัยป่นหม้าน
|
แพงไป
|
ทรัยเปก
|
ลดได้ไหม
|
จ๊กทรัยบานเต๊
|
ไม่มีเงิน
|
อ็อดเมียนโร้ย
|
เครื่องคิดเลข
|
เกรื้องกึ๊ดเลข
|
ศัพท์ทั่วไป
ห้องน้ำ
|
ต๊บตึ๊ก
|
ขออีก/เอาอีก
|
ซมเตี๊ยบ
|
จิตแพทย์
|
แป๊ดวิกอลจารึก
|
เจ้าชู้
|
เปรี๊ยนเนียร
|
ช่างถ่ายรูป
|
เจียงถอดรูป
|
เข็มขัด
|
ซ้ายกราหวัด
|
เข้านอน
|
โจรล-เด๊ก
|
ง่วงนอน
|
งองเงยเด๊ก
|
ฝัน
|
สุบิน
|
เขียนจดหมาย
|
ซอเซ้ ซ็อมบท
|
เขียนแผนที่
|
ซอเซ้ แผนตี้
|
วาดรูป
|
กู๊รูปเพรียบ
|
เช็ค
|
มูลเตียนนะบัด
|
แชมพูสระผม
|
ซาบู๊เกาะเสาะ
|
เครื่องบิน
|
ยนเฮาะ (ยนต์เหาะ)
|
โฆษก
|
เนี้ยะโปรกา
|
ตลาด
พซา(ออกเสียงซาก็ได้)
การนับตัวเลข
|
|
|
ภาษาไทยอ่านออกเขียนง่ายกว่าเยอะคะ
ตอบลบ