ภาษามาเลย์
Bahasa Melayu, بهاس
ملايو
(บาฮาซา มลายู)
ภาษามาเลย์ หรือ ภาษามลายู (มาเลย์: Bahasa Melayu) เป็นภาษากลุ่มออสโตรนีเชียน
ที่พูดโดยชนชาติมลายูซึ่งเป็นชนพื้นเมืองของคาบสมุทรมลายู ทางใต้ของประเทศไทย
ประเทศสิงคโปร์ และบางส่วนของเกาะสุมาตรา
เป็นภาษาทางการของประเทศมาเลเซียและประเทศบรูไน และเป็น 1 ใน 4 ภาษาทางการของประเทศสิงคโปร์
นอกจากนี้ยังใช้เป็นที่แพร่หลายในประเทศติมอร์ตะวันออก
ภาษาราชการ : ภาษามาเลย์
ในการใช้ภาษาโดยทั่วไป ถือว่าเหมือนกัน หรือสื่อสารเข้าใจกันได้กับภาษาอินโดนีเซีย (บาฮาซาอินโดนีเซีย) อันเป็นภาษาทางการของประเทศอินโดนีเซีย แต่ใช้ชื่อแยกต่างกันด้วยเหตุผลทางการเมือง อย่างไรก็ตาม เมื่ออยู่ในพื้นที่ต่างกัน การใช้ภาษา รสนิยมทางภาษา จึงแตกต่างกันไป แต่ไม่มากนัก
มาตรฐานอย่างเป็นทางการของภาษามลายูนั้น มีการตกลงร่วมกันระหว่างอินโดนีเซีย มาเลเซีย และบรูไน ว่าใช้บาฮาซารีเยา (Bahasa Riau) เป็นมาตรฐาน อันเป็นภาษาของหมู่เกาะรีเยา ซึ่งถือว่าเป็นต้นกำเนิดของภาษามลายูมาช้านาน
ไวยากรณ์: ภาษามาเลย์เป็นภาษารูปคำติดต่อ
การสร้างคำใหม่ทำได้ 3 วิธีคือ ลงวิภัติปัจจัยที่รากศัพท์ สร้างคำประสมหรือซ้ำคำ
ภาษาง่ายๆไว้ใช้ที่ประเทศมาเลเซีย
สวัสดี (ซาลามัต ดาตัง) Salamat Datang
ขอบคุณ (เตริมา กะชิ) Terima kasih
ขอโทษ (มาอาฟ) maaf
กรุณา (ซิลา) Sila
สบายดีไหม ? (อาปา กา บา) Apa kha bar?
กี่โมงแล้ว ? (ปูกูล เบอรปา) Pukul berepa?
อยู่ใหน? (ดี มานา) Di mana...?
ลาก่อน (ซาลามัต จาลัน) Salamat jalan
คุณพูดภาษาอังกฤษได้ไหม? (โบเลกา อันดา เบอรจากับ บาฮาซา อิงเกริส) Bolehka anda bercakap bahasa Inggeris?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น